Zasad savoir-vivre'u uczyliśmy się w naszej bibliotece pod okiem naszego gościa Pana Eliasza Wątora kelnera i baristy . Piąta klasa z
Zespołu Szkolno-Przedszkolnego wraz z wychowawczynią miała okazję poznać zasady prezencji i
zachowania się w restauracji, nakrywania do stołu, jedzenia i picia.
Proste zasady zachowania, podawania ręki, a nawet mówienie dzień dobry często jest zaniedbywane przez młodych ludzi. Dlatego uważam, że lekcje takie są bardzo potrzebne. Młodzież mogła przećwiczyć układanie zastawy stołowej, podstawowe zasady obowiązujące przy stole i poznała różne
techniki składania serwetek. Mam nadzieję że po takiej lekcji żaden z
uczniów nie zrobi z serwetki śliniaczka w restauracji.
Warto wiedzieć
Savoir-vivre (fr. savoir – wiedzieć, vivre – żyć; „znajomość życia”) – ogłada, dobre maniery, bon-ton, konwenans towarzyski, znajomość obowiązujących zwyczajów, form towarzyskich i reguł grzeczności obowiązujących w danej grupie. Stąd savoir-vivre przetłumaczyć można jako sztuka życia. Wzięte razem, tworzą splot słów, który można rozumieć przede wszystkim, jako znajomość obyczajów i form towarzyskich, reguł grzeczności, a interpretując je, także jako umiejętność postępowania w życiu i radzenia sobie w różnych trudnych sytuacjach.
Zasady savoir-vivre'u dotyczą przede wszystkim kilku głównych dziedzin życia:
nakrywania, podawania do stołu i jedzenia oraz picia,
wyglądu, prezencji (np. postawy, higieny) i właściwego ubioru (Dress code),
form towarzyskich (np. w miejscu pracy, w rodzinie, na przyjęciach),
komunikacji (także telefonicznej i internetowej),
zachowania się w szczególnych sytuacjach.
Savoir-vivre jest uwarunkowany kulturowo, a więc znacząco różni się od siebie w zależności od regionu świata. Znajomość zasad savoir-vivre jest jednym z wyznaczników kultury osobistej człowieka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz